To wyróżnienie i zaskoczenie

– Pani Profesor, jaki jest zakres i cel Pani badań naukowych? Nad czym aktualnie Pani pracuje?

– Moje zainteresowania badawcze dotyczą zagadnień związanych z architekturą krajobrazu, a przede wszystkim szaty roślinnej, ochrony i kształtowania krajobrazu, zrównoważonego rozwoju oraz adaptacją do zmian klimatu przestrzeni zurbanizowanych i wiejskich (w tym właściwy dobór gatunków roślin, właściwa retencja wody). Aktualne moje badana ukierunkowane są na przekształcenia szaty roślinnej ekosystemów leśnych, adaptację do zmian klimatu małych przestrzeni miejskich, ze szczególnym zwróceniem uwagi na aspekty ekologiczne, a także dobrostan człowieka.

– Jakimi działaniami organizacyjnymi zajmuje się Pani? Co jest ich celem?

– Jestem członkiem Rady Programowej, a także Przewodniczącą Komisji Hospitacyjnej na Wydziale Ogrodniczym. Natomiast głównym celem, który sobie postawiłam do realizacji to możliwość organizowana różnych aktywności dla studentów np. konkursów z podmiotami zewnętrznymi. Zależy mi na tym, aby młodzi ludzie na studiach zdobywali jak najwięcej umiejętności praktycznych i mogli pochwalić się przyszłemu pracodawcy, że mają już doświadczenie w swoim zawodzie. Uważam, że jest to bardzo ważne w dzisiejszych czasach. Oczywiście te dodatkowe aktywności są możliwe do zrealizowania przy współpracy kolegów i koleżanek z różnych Instytutów. Podstawą sukcesu jest dobry zespół. Jako przykład mogę wymienić zorganizowany konkurs dla studentów architektury krajobrazu dzięki porozumieniu między SGGW i ZGN dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy. Temat konkursu związany był z adaptacją do zmian klimatu małych przestrzeni miejskich na przykładzie podwórza na Muranowie. Aktualnie wystawę prac można oglądnąć w holu w budynku 35. Wygrana koncepcja jest już realizowana, a zdolni młodzi ludzie będący dopiero na trzecim roku studiów mogą już pochwalić się swoim osiągnięciem. To jest bardzo ważne i podziwiam ich zaangażowanie. Aktualnie z zespołem jestem w trakcie organizacji kolejnego konkursu dla studentów.

– Skąd pomysł na pracę w SGGW?

– Praca w SGGW jest „przypadkiem”. Będąc studentką kierunku architektury krajobrazu nigdy nie myślałam, że będę z „drugiej strony stołu”. Studia doktorancie zaproponował mi prof. dr hab. Czesław Wysocki (mój promotor pracy magisterskiej, a potem doktorskiej). Byłam mile zaskoczona a zarazem potraktowałam to jako szansę, nowe wyzwanie. Po ukończeniu studiów była możliwość zatrudnienia w SGGW. Dzięki wspaniałej atmosferze w Katedrze Ochrony Środowiska i Dendrologii chciałam tu zostać i spróbować realizować się jako wykładowca.

– W wyniku Pani osiągnięć naukowych i działań organizacyjnych, została Pani nominowana do Konkursu im. prof. Marii Joanny Radomskiej. Czym dla Pani Profesor jest ta nominacja?

– Nominacja jest dla mnie bardzo dużym wyróżnieniem, a także zaskoczeniem. W moim Instytucie są także kobiety, które wyróżniają się fenomenalnym dorobkiem. Takie jest moje prywatne zdanie.

– Jakie działania zaleciłaby Pani Profesor swoim młodszym koleżankom na początku drogi naukowej? W jaki sposób powinny działać, żeby prawidłowo rozwijać tę karierę?

– W każdej pracy ważna jest namiastka hobby, radości z tego co się robi. Młodzi ludzie mówią, że musi być też tzw. „fun”. Nie zawsze nasz wkład pracy przekłada się na finanse. To już wiem, ale wielokrotnie finanse nie są najważniejsze. Uważam, że ważna jest dobra atmosfera w katedrze, w której się pracuje. To jest bardzo motywujące. Człowiek chce iść do pracy i działać. Ja mam taką atmosferę, którą stworzyli kierownicy katedry: prof. dr hab. Czesław Wysocki, potem dr hab. Barbara Żarska, prof. SGGW a teraz kontynuuje tę tradycję prof. dr hab. Piotr Latocha, a także pozostali pracownicy i doktoranci w tej jednostce. Ważny jest także zespół, z którym się pracuje. Warto otwierać się na współpracę z osobami z różnych dyscyplin naukowych. Wówczas jest więcej pomysłów, dyskusji, akceptacji, a także krytyki. A finalnie powstają ciekawe wyniki.

– Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała: Anita Kruk, Biuro Promocji SGGW