Świat roślin mnie fascynuje

– Panie Profesorze, jaki jest zakres Pana badań naukowych? I skąd ten wybór?

– Moje badania skupiają się na wielu obszarach związanych z funkcjonowaniem aparatu fotosyntetycznego roślin, ich bioenergetyką, wydajnością i produktywnością, a także reakcjami roślin na różne stresy abiotyczne i biotyczne.
Mój wybór związany jest z moim pochodzeniem (Aleppo, Syria), gdzie na terenie żyznego półksiężyca rozpoczęła się historia rolnictwa. Zawsze chciałem zrozumieć rośliny i ich interakcje z pozostałymi elementami ekosystemów. Stąd mój doktorat dotyczył dwóch starych, lokalnych odmian jęczmienia syryjskiego, który od ponad 5 tys. lat jest w ciągłej uprawie.

– Dlaczego zajął się Pan nauką i dlaczego w SGGW?

– Odkąd pamiętam świat roślin mnie fascynował i nigdy nie rozumiałem, czemu tak mało na ich temat wiemy. Zauważyłem, że większość badań naukowych koncentruje się na człowieku i zwierzętach, natomiast znacząco mniej na roślinach.
Do SGGW przyciągnęły mnie bardzo interesujące prace naukowe śp. prof. Emila Nalborczyka – słynnego polskiego fizjologa roślin. Jako pierwszy sprowadził do Polski w latach 80. rośliny amarantusa, miskantusa i komosę ryżową, na których rozpoczął badania produktywności fotosyntetycznej.

– Nad czym aktualnie Pan pracuje? Jaki jest cel badań?

– Aktualnie kontynuuję badania nad produktywnością fotosyntetyczną roślin, których wyniki wdrażam w tworzeniu innowacyjnych rozwiązań, które mogą znaleźć zastosowanie w dziedzinach rolnictwa, ogrodnictwa i ochrony środowiska. Wykorzystuję synergiczną interakcję między komunikacją roślin, sztuczną inteligencją i technikami uczenia maszynowego, aby stworzyć nowe podejście do kontroli warunków wzrostu roślin. Moje badania sugerują, że rośliny mogą pełnić rolę „czujników biologicznych”, zdolnych do samodzielnego monitorowania i regulacji swojego wzrostu i rozwoju, zarówno w kontrolowanych jak i niekontrolowanych środowiskach.
Celem moich badań jest optymalizacja procesów zużycia energii, nawozów i innych niezbędnych elementów do produkcji roślinnej, uzyskując jednocześnie najlepszej jakości plon.

– W wyniku Pana działań i osiągnięć naukowych, znalazł się Pan w gronie najczęściej cytowanych naukowców na świecie. Jak to jest być w takim gronie i co to oznacza dla Pana Profesora?

– Będąc nie tylko w 2%, ale i w 1% najlepszych cytowanych naukowców na świecie czuję satysfakcję ze zbiorów owoców mojej ciężkiej, codziennej pracy. Z uwagi na to, że moja wyjątkowa pozycja wprowadziła SGGW po raz pierwszy w historii na listę Rankingu Szanghajskiego 2021, teraz czuję zobowiązanie, aby uczelnia znów znalazła się na tej liście.

– Panie Profesorze, proszę opowiedzieć o naukowych celach, które sobie Pan wyznaczył.

– Będę kontynuować swoje badania, które mają na celu opracowanie autonomicznych systemów rolniczych, ogrodniczych i ekologicznych, opartych na informacjach dostarczanych przez rośliny. Te systemy będą opierać się na ocenie wydajności aparatu fotosyntetycznego roślin, wykorzystując nieinwazyjny, szybki i precyzyjny pomiar sygnału fluorescencji chlorofilu.

– Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała: Anita Kruk, Biuro Promocji SGGW