Wsparcie
W SGGW możesz liczyć na wsparcie z powstającego Centrum Tutorów ASD. Jest to sieć społeczna, która rozpoczyna swoją działalność w SGGW i działa na rzecz uświadamiania środowiska akademickiego w zakresie potrzeb osób w spektrum, zrzesza wolontariuszy, wymienia doświadczenia. Do zadań głównych Centrum Tutorów należą między innymi:
- informowanie Osób z ASD o możliwości korzystania ze wsparcia Tutora ASD;
- rekrutacja kandydatów na Tutorów ASD zgodnie z określonymi wymaganiami;
- promowanie działań na rzecz osób neuronietypowych w Uczelni;
- współpraca z innymi uczelniami w zakresie dzielenia się doświadczeniem i wiedzą na temat neuronietypowości;
- zwiększanie świadomości społecznej w zakresie neuronietypowości (poprzez działalność edukacyjną, udział w konferencjach międzyuczelnianych);
JAK ZOSTAĆ TUTOREM
zachęcamy do czynnego kształtowania naszej społeczności uczelnianej. Bycie tutorem oznacza nawiązanie nowych znajomości i poszerzanie swoich kompetencji. Zapraszamy studentów, doktorantów oraz pracowników. Dobry tutor powinien cechować się komunikatywnością, otwartością, empatią, chęcią pomagania, ale także wytrwałością i odpornością na niepowodzenia. Jeśli nie masz na swoim koncie doświadczeń i się boisz czy dasz radę nie martw się – na początku zostaniesz przeszkolony i zobaczysz czy to jest dla Ciebie. Możesz zgłosić się osobiście, możesz napisać do nas maila: sozn@sggw.edu.pl
Czy mogę się ubiegać o przyznanie tutora?
Tak, jeśli:
- dostarczysz opinię psychologa lub aktualne zaświadczenie (lub inny rodzaj dokumentacji medycznej uprawniającej do przyznania takiego wsparcia);
- uzupełnisz dokumenty pobrane ze strony: wniosek o wsparcie (wniosek) oraz oświadczenie o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych (oświadczenie).
Uzupełnione dokumenty dostarcz do Sekcji ds. Osób z Niepełnosprawnościami (Biblioteka Główna, wejście A, p. 51).
Na jakie wsparcie mogę liczyć?
Na początek na spokojną rozmowę, chcemy poznać Twoje potrzeby. Nikt nie wie lepiej niż Ty jakiego wsparcia potrzebujesz.
- Pomoc w orientacji przestrzennej na kampusie: obejście gmachu/ budynków Uczelni w celu rozpoznania ewentualnych trudności związanych z orientacją w terenie oraz czynnikami stresogennymi;
- wsparcie w komunikacji z przedstawicielami Uczelni (zarówno pracownikami dydaktycznymi jak i pracownikami administracyjnymi);
- wsparcie w komunikacji podczas zajęć na Uczelni;
- wsparcie w komunikacji w bibliotece;
- wsparcie w komunikacji podczas szkoleń organizowanych przez Uczelnię;
- wsparcie w dopełnieniu niezbędnych formalności związanych z tokiem studiów (np. przypomnienie o konieczności zapisania się na zajęcia/egzaminy w systemie informatycznym Uczelni czy dopilnowania wpisania ocen przez prowadzących);
Pomoc psychologiczna
Konsultacje psychologiczne dla studentów SGGW – kontakt telefoniczny:
660 266 413
w godz. 16-18
dr Katarzyna Bogacka
Pomoc psychologiczna obejmuje:
- zainteresowanie problemami uczelnianymi i prywatnymi,
- życzliwość, zrozumienie oraz pomoc w ukazaniu możliwych rozwiązań,
- pełną dyskrecję.
dr Katarzyna Bogacka, psycholog (tel. 660 266 413) – specjalność psychologia kliniczna człowieka dorosłego, szkolenie w zakresie psychoanalizy indywidualnej, doświadczenie zawodowe zdobyte podczas pracy w Instytucie Psychologii PAN dotyczy psychologii społecznej i politycznej. Jednocześnie historyk sztuki, dr n. hum.
Bezpłatnych porad specjalistycznych udziela Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej SGGW (DS. Limba)
Nowoursynowska 161
02-787 Warszawa
tel. 22 593 14 30
Pamiętaj, że sięgnięcie po pomoc jest pierwszym krokiem do pokonania kryzysu.
- Czym jest “syndrom chronicznego zmęczenia”?
- Bezpłatny Webinar Fundacji “Twarze depresji” z ekspertami – depresja u dorosłych
- Życie warte jest rozmowy
Centra Zdrowia Psychicznego to miejsca, w których można dostać natychmiast bezpłatne wsparcie przez całą dobę. Bez skierowania, bez zapisywania się na wizytę.
Pomoc dostosowana jest do potrzeb. Może obejmować wizyty w poradni, pobyt na oddziale dziennym lub całodobowym, wsparcie zespołu leczenia środowiskowego, który odwiedza pacjenta w domu, by pomagać jemu i jego rodzinie. Indywidualny plan leczenia opracowują specjaliści na podstawie kontaktu z osobą doświadczającą kryzysu psychicznego.
Centra Zdrowia Psychicznego dedykowane są dla osób powyżej 18 roku życia.
Tu można sprawdzić, gdzie działają centra Sprawdź mapę centrów i zadzwoń do wybranego.
Ebooki
Akademickie Selfcare
Jak zadbać o zdrowie w trakcie studiów?
Jak dbać o odporność psychiczną?
Koordynatorzy
Wydziałowy koordynator ds. studentów niepełnosprawnych wspiera Dziekana wydziału w realizacji działań na rzecz zapewniania osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie przyjmowania na studia oraz kształcenia.
- Wydział Technologii Żywności dr Diana Mańko-Jurkowska
- Wydział Zastosowań Informatyki i Matematyki dr hab. Bartosz Świderski
- Wydział Biologii i Biotechnologii dr inż. Małgorzata Nykiel
- Wydział Hodowli, Bioinżynierii i Ochrony Zwierząt dr hab. Joanna Gruszczyńska
- Wydział Technologii Drewna dr inż. Albina Jegorowa
- Wydział Ogrodniczy dr Robert Popek
- Wydział Socjologii i Pedagogiki dr Katarzyna Bogacka
- Wydział Rolnictwa i Ekologii inż. Hanna Majcher
- Wydział Ekonomiczny dr inż. Kinga Gruziel
- Wydział Medycyny Weterynaryjnej dr Kaja Urbańska
- Wydział Żywienia Człowieka dr inż. Piotr Sałek
- Wydział Inżynierii Produkcji dr inż. Tomasz Żelaziński
- Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska dr inż. Ilona Małuszyńska
Materiały dla nauczycieli
Zasady postępowania w sytuacjach nietypowego zachowania studenta
Niestabilność emocjonalna jest obecnie zjawiskiem dość powszechnym, a jej następstwa odczuwamy w bezpośrednich kontaktach interpersonalnych, również na terenie naszej Uczelni. Powstaje wówczas pytanie: jak reagować, jak postąpić, żeby pomóc a jednocześnie zapewnić bezpieczeństwo zarówno osobie przejawiającej zachowanie niestandardowe jak i pozostałym studentom, czy współpracownikom.
Wskazówki dla prowadzących zajęcia dydaktyczne ze studentami ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu
- Przed studentami ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu należy stawiać takie same wymagania, jak przed innymi studentami, ponieważ zamierzają oni zdobyć wyższe wykształcenie, a to uczelnia odpowiada za uzyskany przez nich dyplom.
- Zalecane jest przekazanie studentowi z dysleksją w formie pisemnej listy warunków koniecznych do zaliczenia danego przedmiotu.
- Wskazane jest przekazanie studentowi z dysleksją listy tematów, które będą realizowane podczas poszczególnych zajęć, ponieważ umożliwi mu to wcześniejsze przygotowanie się do nich.
- Należy studentom ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu przekazywać takie same wiadomości jak studentom bez takiej diagnozy. Po uzgodnieniu z prowadzącym zasadne jest udostępnianie studentom ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu przed każdymi zajęciami konspektu zajęć oraz materiałów dydaktycznych z zajęć (np. w postaci plików elektronicznych). Dzięki temu ta grupa studentów w trakcie zajęć będzie mogła skoncentrować się wyłącznie na omawianych zagadnieniach, a nie na sporządzaniu notatek. Umożliwi im to także lepsze opanowanie materiału. Studenci są wówczas zobowiązani do wykorzystywania pozyskanych w ten sposób informacji wyłącznie do własnego użytku.
- Nauczanie polisensoryczne będzie ułatwiać studentom z dysleksją zapamiętywanie wymaganych treści.
- Zasadne jest także, aby (po uzgodnieniu z prowadzącym) umożliwić studentom ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu korzystanie z technologii pomocniczych, tj. komputera, dyktafonu, programów syntezy mowy, programów wspierających czytanie. Studenci są wówczas zobowiązani do wykorzystywania nagrań z zajęć wyłącznie do własnego użytku.
- Zaleca się zezwolenie na korzystanie z komputera w trakcie przygotowywania prac oraz egzaminów pisemnych.
- Stosownie do wykładanego przedmiotu proponuje się adaptacje egzaminów poprzez dostosowanie ich formy do indywidualnych potrzeb studentów ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu. Na przykład można umożliwić zmianę egzaminu pisemnego na egzamin ustny przy jednoczesnym zachowaniu zrównoważonego weryfikowania poziomu wymaganej wiedzy od studentów. Równocześnie w zależności od specyfiki danego przedmiotu można rozważyć wydłużenie czasu trwania egzaminu. Ta grupa studentów potrzebuje więcej czasu na analizę i syntezę czytanego i pisanego tekstu.
- Powinno się oceniać prace tych studentów w oparciu o ich aspekt merytoryczny. O ile nie wymaga tego przedmiot napisanie pracy niekaligraficznym pismem i/lub z nielicznymi błędami w pisowni nie powinno obniżać jej wartości. W przypadku, gdy osoba oceniająca uzna, że praca została napisana nieczytelnie, to wówczas autor pracy powinien móc ją jej przeczytać. Należy zaznaczyć, że ten aspekt nie dotyczy sytuacji, w których celem pracy jest sprawdzenie opanowania umiejętności estetycznej pisowni i/lub znajomości zasad ortografii. Autor: mgr Izabela Pietrowska
Niepełnosprawność mowy
Niesłyszący i słabosłyszący
Niewidomi i słabowidzący
Niepełnosprawność narządów ruchu
https://www.kul.pl/wskazowki-dla-osob-prowadzacych-zajecia-dydaktyczne-ze-studentami-z-niepelnosprawnoscia-ruchowa,art_91725.html
Praktyczny przewodnik savoir-vivre wobec osób niepełnosprawnych (https://www.sggw.edu.pl/wp-content/uploads/2020/11/MPIPS_Savoir_vivre.pdf?x12205)
Savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością komiks (https://www.sggw.edu.pl/wp-content/uploads/2021/04/komiks_savoir_vivre.pdf?x12205)