Koncepcja identyfikacji
Wokół nauki o życiu koncentruje się tradycja i charakter Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a anglojęzyczna nazwa uczelni brzmi Warsaw University of Life Sciences. Dlatego życie stało się główną inspiracją nowej identyfikacji wizualnej Uczelni, a odświeżony tradycyjny symbol Uczelni został podstawowym elementem znaku SGGW.
Życie opiera się na komórkach, których budulcem są białka i związki organiczne. Podobnie zbudowana jest identyfikacja wizualna Uczelni – tworzą ją cząstki elementarne SGGW. Ich kształty, oparte na okręgu, nawiązują do przyrody w skali mikro – kropli wody, cząsteczki, komórki.
„Cząstki elementarne SGGW” pozwalają na budowanie spójnych i oryginalnych kompozycji, ilustracji, animacji. Są elementem autorskiej typografii oraz Symbolu i znaku SGGW.
Życie i przyroda są też punktem wyjścia dla palety kolorystycznej. Podstawowymi kolorami są trzy odcienie zieleni oraz czerwień. Kolory są inspirowane występującymi w naturze barwami. Dodatkowym ważnym elementem składowym identyfikacji jest użycie przejść tonalnych – oddających płynność i zmienność życia i przyrody.
Identyfikacja określa stylistykę ilustracji oraz fotografii stosowanych w komunikacji Uczelni. Wszystkie materiały promocyjne SGGW stworzone są na podstawie dwóch linii komunikacyjnych identyfikacji. Zróżnicowanie języka wizualnego na dwie linie wynika z dwóch grup docelowych: młodzieży, licealistów, studentów oraz naukowców, przedsiębiorców czy polityków.
Znak
Znak SGGW składa się z symbolu graficznego opartego na historycznym godle Uczelnii oraz z logotypu obejmującego skróconą nazwę Uczelni.
Symbol wzorowany jest na wersji godła z 1918 roku. Zawiera wizerunek orła z rozpostartymi skrzydłami i gałązkami w szponach, trzy gwiazdki symbolizujące trzy pierwsze wydziały Uczelni oraz wieniec składający się z motywów roślinnych nawiązujących do płodów ziemi – owoców, zbóż, warzyw, dalej „Symbol”.
Wszystkie elementy symbolu poza orłem i logotypem zbudowane są z cząstek elementarnych SGGW. Logotyp zawiera nazwę Uczelni (bez dopisku „w Warszawie”). Występuje w wersji podstawowej polskiej i angielskiej oraz pionowej polskiej i angielskiej, dalej „Logotyp”. Symbol i Logotyp mogą być stosowane odrębnie.
Logotyp skrócony zawiera skróconą nazwę SGGW. Nie ma wersji angielskiej. W materiałach anglojęzycznych posługujących się Logotypem skróconym powinna figurować wersja polska, gdyż skrót „SGGW” jest rozpoznawalną marką.
Cząstki elementarne
Cząstki elementarne SGGW to kształty, z których budowane są ilustracje, motywy dekoracyjne, elementy Symbolu. Stanowią podstawę języka wizualnego, którym posługuje się Uczelnia. Ich formy nawiązują do przyrody w skali mikro – kropli wody, cząsteczki, komórki. Stworzone są z wycinków okręgu, nie zawierają linii prostych.
Cząstki elementarne w symbolu
Dla spójności identyfikacji do symbolu dodane zostały „cząstki
elementarne SGGW”. Tworzą one wieniec okalający postać orła oraz
elementy graficzne zawarte w środku okręgu.
Typografia
Identyfikacja oparta jest na dwóch krojach pisma.
Krój podstawowy
SGGW Sans to autorska modyfikacja kroju Alergia. Punktory są zbudowane z cząstek elementarnych SGGW. Font jest modyfikacją kroju Alergia autorstwa Mateusza Machalskiego.
SGGW Sans jest podstawowym krojem dziełowym stosowanym w tekstach, na stronach www, w prezentacjach. Tym krojem złożone są logotypy Uczelni.Odmiana SGGW Sans Condensed stosowana jest w drukach technicznych, tabelach, prezentacjach naukowych – w sytuacjach, gdzie należy oszczędzać miejsce.
Krój tytułowy, dekoracyjny
SGGW Mastro to autorska modyfikacja kroju Mastro. Znaki diakrytyczne, punktory oraz inne szczegóły typograficzne są zbudowane z cząstek elementarnych SGGW. SGGW Mastro stosowany jest w tytułach, w hasłach promocyjnych oraz w odświętnych drukach uczelnianych. Krój ten wykorzystany jest również w typografii w symbolu Uczelni.
