Profesor Wojciech Roszkowski odznaczony Medalem Instytutu Agronomicznego w Marymoncie

Prof. dr hab. Wojciech Roszkowski związany jest z SGGW od 1959 roku – najpierw jako student, uzyskując w 1963 roku dyplom magistra inżyniera na Wydziale Technologii Rolno-Spożywczej, następnie jako doktorant w Katedrze Higieny i Technologii Żywienia Człowieka, gdzie przechodząc przez wszystkie kolejne etapy pracy nauczyciela akademickiego uzyskał w 1989 roku stopień profesora. Przez wiele lat był kierownikiem Zakładu Podstaw Żywienia, a w latach 1996-2002 (przez dwie kadencje) prodziekanem ds. nauki na Wydziale Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji, a w latach 2003-2007 kierownikiem studiów doktoranckich.

W latach 1972/73 odbył roczny staż naukowy w Boston University w USA, w 1977 roku półroczny staż w Tokyo Metropolitan Institute of Gerontology w Japonii a w 1985 roku, również półroczny staż w Wageningen Agriculture University w Holandii, co zaowocowało zwróceniem uwagi na badania nad sposobem żywienia i stanem odżywienia osób starszych i to zagadnienie stało się głównym kierunkiem zainteresowań naukowych prof. W. Roszkowskiego, kontynuowanych konsekwentnie przez niemal 30 lat. Działalność ta pozwoliła na włączenie zespołu, którym kierował, w nurt badań realizowanych w ramach Programów Ramowych UE. Trzeba podkreślić, że tematyka żywienia i zdrowia osób starszych ma znaczenie nie tylko poznawcze, ale ze względu na powiększającą się w Polsce i w Europie populację osób w podeszłym wieku, również walor społeczny.

Współpracę naukową z europejskimi ośrodkami naukowymi prof. W. Roszkowski rozpoczął w 1989 roku kierując przez 10 lat częścią realizowanego w Polsce projektu o akronimie SENECA (ang. tytuł: „Survey in Europe on Nutrition in Elderly: a Concered Action”).

Projekt ten, prowadzony w kilkunastu krajach, miał na celu określenie zależności między żywieniem a zdrowiem u osób starszych.

Dzięki udziałowi w projekcie SENECA, prof. W. Roszkowski został, jako jeden z dwóch przedstawicieli z Polski, zaproszony do udziału w Management Committee COST Action 99 (ang. tytuł: „Food Consumption and Composition Data”) – badaniach dotyczących składu i spożycia żywności, realizowanych w krajach europejskich w latach 1994-1999.

Kontynuacją badań SENECA był projekt o akronimie HALE (ang. tytuł: „ A Multi-Disciplinary Approach to Healthy Aging and its Determinants in 11 European Countries”), w którym w latach 2001-2004 prof. W. Roszkowski wraz z zespołem analizował dodatek do racji pokarmowych osób starszych witamin i składników mineralnych w formie suplementów oraz oceniał ich ewentualny wpływ na stan odżywienia i zdrowie. Stwierdzono, że nadmierne spożycie suplementów przez palaczy tytoniu może zmniejszać ich przeżywalność.

Powyższe projekty miały charakter diagnostyczny, natomiast od 2000 roku prof. W. Roszkowski kierował 3-letnimi badaniami o charakterze aplikacyjnym w ramach projektu o akronimie HEALTH-SENSE (ang. tytuł: „Healthy Aging: How Changes in Sensory Physiology, Sensory Psychology and Socio-Cognitive Factors Influence Food Choice”). Celem projektu była analiza cech sensorycznych żywności sprzyjających zwiększeniu spożycia przez osoby starsze produktów prozdrowotnych.

Kolejny unijny projekt badawczy realizowany przez zespół pod kierownictwem prof. W. Roszkowskiego w latach 2000-2005 to SENIOR FOOD-QOL (ang. tytuł:” Choosing Foods, Eating Meals: Sustaining Independence and Quality of Life in Old Age”), który zmierzał do określenia roli żywienia w ocenie jakości życia osób starszych.

Następny projekt, w którym zespół prof. W. Roszkowskiego uczestniczył, to projekt o charakterze badania interwencyjnego o akronimie FOLATE FUNC HEALTH (ang. tytuł:” Folate: From Food to Functionality and Optimal Health”) mający na celu określeniu wpływu folianów ze wzbogacanej żywności lub podawanych w formie suplementów na poziom homocysteiny w surowicy krwi osób starszych. Wysoki poziom homocysteiny jest niezależnym czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia.

Oprócz projektów finansowanych przez UE prof. W. Roszkowski prowadził szereg badań finansowanych przez KBN. Były to projekty zamawiane promotorskie i granty indywidualne – w większości dotyczące problematyki żywienia osób starszych.

W wymienionych projektach badawczych wyniki były przedmiotem licznych opracowań naukowych publikowanych w kraju i za granicą. Uczestnictwo w badaniach wielu młodych pracowników wydziału zaowocowało realizacją prac doktorskich i habilitacyjnych. Trzeba też podkreślić, że wyniki badań były również popularyzowane wśród osób starszych – słuchaczy Uniwersytetów III wieku, w Klubach Seniora, itp.

Wyrazem uznania działalności naukowej dla zespołu jest powierzenie pod kierownictwem prof. W. Roszkowskiego, organizacji V Europejskiego Kongresu „Żywienie a zdrowie osób starszych” w SGGW we wrześniu 2008 roku.

Udział w międzynarodowych badaniach epidemiologicznych uświadomił prof. W. Roszkowskiemu, że poznanie etiologii chorób uważanych za dietozależne wymaga badań populacyjnych i co za tym idzie – stosowania nowoczesnych metod epidemiologicznych i statystycznych. Uznał, że aby żywieniowcy mogli współpracować z lekarzami w tej dziedzinie, muszą zdobyć umiejętność posługiwania się tymi metodami i interpretacji wyników. W 1995 roku prof. W. Roszkowski zainicjował wprowadzenie nowego kierunku kształcenia pod nazwą epidemiologia żywieniowa dla studentów Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji, opracowując wraz ze współautorami skrypt z tej dziedziny.

Prof. W. Roszkowski jest współautorem dwóch podręczników akademickich przeznaczonych dla studentów uczelni rolniczych i niektórych kierunków akademii medycznych, a także 5 skryptów obejmujących podstawy nauk o żywieniu człowieka.

Na wyróżnienie zasługuje działalność prof. W. Roszkowskiego wychodząca poza środowisko akademickie i realizowana poprzez uczestnictwo w Komitecie Żywienia Człowieka PAN, w którym przez wiele lat był przewodniczącym jednej z komisji oraz członkostwo w Radzie Naukowej Instytutu Żywności i Żywienia oraz działalność w Polskim Towarzystwie Nauk Żywieniowych.

Od 2021 roku prof. W. Roszkowski ma status Profesora Emerytowanego SGGW. W tym czasie razem z zespołem Zakładu Żywienia Człowieka nowelizował dwa skrypty i rozdziały w trzech tomach podręcznika PWN, w których był autorem. Trzeba podkreślić, że III tom podręcznika pt.: „Żywienie a zdrowie publiczne” był redagowany wspólnie przez prof. J. Gawęckiego i prof. W. Roszkowskiego.

Podsumowując można uznać, że działalność prof. W. Roszkowskiego naukowa i organizacyjna przyczyniła się do zwrócenia uwagi na znaczenie prawidłowego żywienia u osób starszych, nie tylko w aspekcie zdrowotnym, ale również jako element jakości życia i nie tylko na terenie uczelni, ale również w innych ośrodkach naukowych.