Program kształcenia
W poszukiwaniu utraconego krajobrazu - śladami genius loci Gucina
Rozpoczęcie przy kościele św. Katarzyny na Służewie, ul. Fosa 17, Warszawa
w sobotę, 16 września 2017 r. o godz. 11.
Prosimy potwierdzenie uczestnictwa:
warszawa@pbsociety.org.pl
Więcej informacji na http://edd.nid.pl/ oraz http://www.ptb.waw.pl/
Uczestnicy wycieczki otrzymają okolicznościowe wydawnictwo o Gucinie
Gucin, dawne założenie dworsko-parkowe klucza wilanowskiego, w dwusetlecie swojego powstania skupia na sobie uwagę badaczy – przyrodników, historyków, architektów krajobrazu – mimo że dla mieszkańców Warszawy pozostaje miejscem nieznanym. Z materialnej tkanki pozostało niewiele, lecz historyczna tradycja miejsca sprawia, że pamięć o nim wciąż trwa i dopomina się o poszanowanie pięknie pomyślanego, narodowego w swej wymowie dzieła. Zaprzepaszczone w znacznym stopniu, niszczejące od połowy XIX wieku stało się miejscem wkraczania dzikiej przyrody i dziś jest jej cenną ostoją w urbanocenozie Warszawy.
Historyczne założenie dworsko-parkowe, utworzone przez Stanisława Kostkę i jego żonę Aleksandrę Potockich w 1817 r., położone było na Skarpie Ursynowskiej pomiędzy kościołem św. Katarzyny a Potokiem Służewskim i należało do majątków filialnych klucza wilanowskiego razem z Natolinem i Morysinem. Miejsce to wybrane „dla uroczego położenia” przy skarpie wiślanej i potoku było przez Potockich następnie upiększane. Po śmierci Stanisława Kostki Potockiego, staraniem jego żony założony został tu niezwykły Gaj – pomnik pamięci tego wielkiego patrioty, męża stanu i uczonego oraz jego brata Ignacego Potockiego. Najświatlejsi ludzie tamtej epoki posadzili tu drzewa-pomniki, których szum po wieki przypominać miał o wielkich ideach i dokonaniach braci Potockich, ale też i kręgu ich współpracowników. Czy dziś odnajdziemy tu drzewa posadzone ręką Juliana Ursyna Niemcewicza, Stanisława Staszica, Michała Szuberta i wielu innych?