Doktoranci SGGW – Monika Sijko

Dyscyplina: technologia żywności i żywienia

Temat badań: Analiza zależności między sposobem żywienia a profilem metabolicznym osób dorosłych i dzieci środowiskowo narażonych na arsen.

Cel badań: Celem planowanych badań jest kompleksowa analiza zmian występujących w metabolizmie u dzieci i osób dorosłych środowiskowo narażonych na arsen oraz poszukiwanie zależności między spożyciem składników pokarmowych a nasileniem tych zmian.

Dlaczego zdecydowałaś się na przygotowanie doktoratu w Szkole Doktorskiej SGGW?

Oferta Szkoły Doktorskiej SGGW skłoniła mnie do aplikowania zaraz po studiach magisterskich. Moim zdaniem główną zaletą kształcenia w SD jest zorganizowana forma kształcenia, dzięki temu jesteśmy prowadzeni przez cały okres 4 lat „za rączkę”, a proces kształcenia obejmuje ogólny zakres jak i zajęcia w naszych dziedzinach.

Czym zajmujesz się w pracy naukowej nad doktoratem? Co sprawiło, że zainteresowałaś się tą problematyką? Czy widzisz w tym przyszłość?

W swojej pracy doktorskiej analizuję zależność między sposobem żywienia a profilem metabolicznym osób dorosłych i dzieci w specyficznej grupie, ponieważ u osób narażonych na arsen. Oznacza to, że w wybranej grupie dokonam oceny sposobu żywienia na podstawie dzienniczków bieżącego notowania oraz wykonam analizy metabolomiczne w próbkach moczu uzyskanych od uczestników badania. Tematy dietetyczne są mi bliskie od kilku lat, ponieważ skończyłam studia magisterskie na kierunku dietetyka, przez co wiem jak ogromne znaczenie ma sposób żywienia, a to co spożywamy może nas chronić przed wieloma chorobami. W przypadku narażenia na arsen, wiele wyników badań wskazuje, że składniki diety mogą mieć korzystny wpływ na zmniejszenie nasilenia całego spektrum zaburzeń związanych z narażeniem na ten pierwiastek. Z kolei z metabolomiką spotkałam się również już podczas studiów, jednak bardziej zagłębiłam się w tą naukę podczas projektu, w którym zostałam zatrudniona. Metabolomika dostarcza nam informacji o metabolitach (związki chemiczne o małej masie cząsteczkowej, które powstają w komórkach) obecnych w badanej próbce, które są zaangażowane w wiele procesów metabolicznych, a ich analiza dostarcza nam informacji o aktualnym stanie organizmu. Dopiero wtedy zrozumiałam, ze połączenie tych dwóch dziedzin czyli danych o spożyciu składników pokarmowych oraz wyników badań metabolomicznych może stanowić przyszłość nauki.

Czy według Ciebie kształcenie w SD może być jednocześnie pasją?

Jeżeli wykonujemy to co sprawia nam przyjemność, wtedy staje się to naszą pasją. Kształcenie w SD to praca nad doktoratem oraz zajęcia dydaktyczne. Jeśli temat, który wybraliśmy jest zgodny z naszymi zainteresowaniami, a zajęcia odpowiadają naszym oczekiwaniom to jestem przekonana, że może się to przerodzić w pasję. 

Jak wygląda Twój typowy dzień z życia doktorantki?

Mój typowy dzień wygląda chyba podobnie jak dzień osoby pracującej. Wstaję rano i pierwsze co robię to zaparzam kawę, po trudnym wyborze ubrania i śniadaniu jadę rowerem na uczelnię. Tu wykonując należycie wszystkie obowiązki służbowe spędzam około 8 h. Na uczelni jestem codziennie, z racji tego, że jestem zatrudniona w projekcie. Praca wyłącznie nad doktoratem nie wymaga codziennej obecności na uczelni, a jedynie w te dni, kiedy odbywamy zajęcia lub je gdy sami je prowadzimy. Gdy wracam z uczelni w zależności oczywiście od ilości obowiązków, znajduje czas na spotkania z przyjaciółmi oraz aktywność fizyczną. Poza tym wykonuje takie same obowiązki domowe jak inni.

Jak ważna jest według Ciebie w dzisiejszych czasach popularyzacja nauki?

Myślę, że bardzo ważna, zdobyta wiedza, nowe odkrycia nie powinny zostawać w murach uczelni, ale powinny być rozpowszechniane na szerszą skalę. Oczywiście powinnismy dołożyć starań, aby przekazać informacje w prosty i przejrzysty sposób, tak żeby był zrozumiały dla wielu odbiorców. Niestety sama wiem, że nie jest to wbrew pozorom takie proste.

Czy uważasz, że zawód naukowca w Polsce ma sens?

Wydaje mi się, że zawód naukowca w Polsce trochę traci na wartości, dlatego myśle, że żeby odwrócić ten trend właśnie ogromnie potrzebna jest popularyzacja nauki. Znane jest zdanie zaczynające się od słów „amerykańscy naukowcy dowiedli”, może czas je zmienić? Wiele jest jeszcze obszarów do badań, nad którymi trzeba się skupić, dlatego zawód naukowca w Polsce ma wielkie znaczenie. Myślę, że niektóre badania prowadzone w naszej uczelni są porównywalne do badań prowadzonych na międzynarodowym poziomie.

Jakie są według Ciebie cechy idealnego naukowca?

Idealny naukowiec nie istnieje, ale żeby być dobrym naukowcem trzeba być pracowitym, sumiennym, dokładnym, skrupulatnym, odważnym, komunikatywnym, wytrwałym, cierpliwym, ciekawym nowych rzeczy, słownym, zorganizowanym, odpowiedzialnym, pokornym, uczciwym… pewnie jeszcze bym coś wymieniła.

Jaki widzisz świat nauki w Twojej dyscyplinie za 20 lat?

Nauka rozwija się tak szybko, że chyba nie jestem w stanie sobie tego wyobrazić. Mam nadzieje, że za 20 lat rozwój nie zwolni, a jeszcze bardziej przyspieszy.

Jaka jest Twoja recepta na sukces w świecie nauki?

Dobry plan, cierpliwość i wytrwałość w swoich działaniach oraz troszkę szczęścia.

Jak wyniki Twoich badań mogą wpłynąć na społeczeństwo i jego rozwój?

Analizując zależność między sposobem żywienia a profilem metabolicznym u osób środowiskowo narażonych na arsen mam nadzieję, że będę mogła opracować szczegółowe i bardziej spersonalizowane zalecenia żywieniowe, dzięki którym zostaną zniwelowane szkodliwe skutki działania arsenu.