Aktywność medialna naukowczyń i naukowców z SGGW w 2022 roku

Komunikacja, czyli co?

W Biurze Prasowym SGGW zachęcamy naukowców i badaczy do komunikowania i popularyzowania wyników swoich badań. Aktywna współpraca z mediami to prezentowanie wyników swoich badań, a także komentowanie aktualnych wydarzeń z perspektywy eksperta i specjalisty.

Popularyzacja nauki to wyzwanie równie ambitne, jak sama nauka. Naszym celem jest to, aby jak najwięcej osób dostrzegało wartość nauki w swoim codziennym życiu, dlatego nie odgradzamy się murem eksperckiej terminologii – wręcz przeciwnie – upraszczamy język i jesteśmy tam, gdzie nasi odbiorcy.

Odwiedź nasze profile i poznaj SGGW

Facebook

Instagram

Twitter

YouTube

YouTube Nauka / Science

Linkedin

Wskazówki

Biuro Prasowe SGGW zaprasza naukowczynie, naukowców, badaczki i badaczy do zapoznania się ze wskazówkami, które pomogą uporządkować i zweryfikować wiedzę na temat skutecznej komunikacji medialnej oraz komunikacji i popularyzacji nauki.

Lista kontrolna jest esencjonalnym przewodnikiem w sztuce pisania notatek i informacji prasowych.

Jak sporządzić informację prasową?

Proces

Odpowiednia komunikacja. 

• należy się upewnić, że przynajmniej jeden z zaprzyjaźnionych naukowców (który nie jest współautorem badań), przeczytał i skomentował informacje, co pomoże zagwarantować, że komunikat prasowy przekazuje je w sposób wiarygodny i dokładny
• należy wyznaczyć co najmniej dwóch autorów artykułu badawczego do udziału w bieżącej komunikacji (najlepiej – telefon komórkowy)
• naukowiec musi mieć świadomość, że dziennikarze będą chcieli dowiedzieć się więcej – wskazana jest życzliwość i otwartość komunikacyjna

Początek

Myśl perspektywą odbiorcy.

• poznaj swoich odbiorców i zapamiętaj, jakich informacji szukają podczas czytania komunikatu prasowego
• napisz, jaka(ie) część(ci) badania jest/są istotna(e) dla opinii publicznej

Tytuł i nagłówek

Rozpocznij od przejrzystego i dokładnego tytułu oraz nagłówka.

• tytuł powinien być prosty i jasno opisywać temat w mniej niż 10 słowach
• unikaj żargonu i niepotrzebnych przymiotników
• nie wyolbrzymiaj wiadomości, jedynie podawaj faktyczne wnioski z badania
• nagłówek powinien skutecznie zachęcić czytelników do dalszej lektury

Pierwszy akapit

Ogólny zarys badania, krótkie streszczenie; 1-2 zdania. Zawiera odpowiedzi na (przynajmniej pierwsze cztery z) pięciu pytań (kto, co, gdzie, kiedy i dlaczego):

1. Kto był/ co było przedmiotem badania (liczba uczestników badania)?
2. Co było badane (badanie interwencji/obserwacji)?
3. Gdzie przeprowadzono badanie (miejsce i nazwa uczelni/afiliacja)?
4. Kiedy się odbyło i jak długo trwało badanie (długość interwencji)?
5. Dlaczego (i dla kogo konkretnie) ma to znaczenie i jakie były cele badania?

W przypadku, gdy nie wszystkie pięć pytań jest omówione w pierwszym akapicie, należy je wyjaśnić w kolejnych.

Kolejne akapity

Należy podać więcej szczegółów oraz ogólnych informacji dotyczących tego, co zostało opisane w pierwszym akapicie, najlepiej 2-3 akapity.

Zawartość:

1. Tytuł i autor artykułu
2. Metody badawcze
3. Najważniejsze ustalenia i wnioski (ewentualnie cytaty autora) oraz które z wniosków NIE zostały udowodnione lub nie można ich wyciągnąć
4. Cel badania, dlaczego i dla kogo ma ono szczególne znaczenie (więcej)
5. Co było już wiadomo na ten temat i co wnosi nowe badanie, możliwe powiązania z innymi dowodami/statystykami – czy wyniki odbiegają od ogólnej jednomyślności, czy też nie
6. Skutki niejasności (związanych z metodami, projektem badań, danymi, założeniami teoretycznymi itp.) dla wyników badań
7. Twórca przekazywanej wiedzy (czyli wiedzy nie uzyskanej przez samych badaczy)
8. Perspektywy natury etycznej, politycznej i/lub naukowej oraz czy opiera się ona na szerokim polu ogólnej wiedzy badacza, czy na opinii niezwiązanej z własnym obszarem badań (możliwe rekomendacje)
9. Finansowanie badania
10. Potencjalne konflikty interesów autorów wymienionych w komunikacie prasowym oraz zasadnicze konflikty interesów innych autorów artykułu badawczego

Końcowy akapit

Krótkie podsumowanie (w jednym, dwóch zdaniach) uczelni/afiliacji, która jest wydawcą artykułu.

1. Imię i nazwisko oraz dane kontaktowe (e-mail i numer telefonu komórkowego) autora(ów) i/lub innych odpowiednich (zewnętrznych) źródeł, mających odpowiednią wiedzę fachową
2. Bezpośredni link do artykułu naukowego (lub streszczenia/infografiki) pod komunikatem prasowym
3. Jeśli dostępne i istotne: linki do stron internetowych, mediów społecznościowych i/lub filmów w celu uzyskania dalszych informacji

Język

Powinien być rzeczowy i zrozumiały, rzetelnie tłumaczenie języka naukowego dla odbiorcy.

1. Unikaj długich zdań; używaj maksymalnie 8 -15 słów w jednym zdaniu
2. Używaj czasu teraźniejszego lub przyszłego (czasowniki w formie czynnej)
3. Nie używaj żargonu, frazesów, języka naukowego/technicznego; przesłanie naukowe musi być doprecyzowane i (czasami) uproszczone
4. Wyjaśnij akronimy przy pierwszym użyciu, ale unikaj ich użycia, ilekroć to możliwe
5. Upewnij się, że czytelnicy nie są wprowadzani w błąd przez wyolbrzymianie: treść powinna dokładnie odzwierciedlać to, co zostało ujawnione w badaniu. Wyniki i/lub wnioski nie powinny wydawać się ważniejsze, niż rzeczywiście są
6. Używaj superlatywów (np. największy, najwyższy itp.) jedynie, gdy to naprawdę uzasadnione
7. Rozróżnij wyniki od interpretacji/ekstrapolacji: nie sugeruj opinii, jeśli jej nie ma
8. Zgłaszając związek między dwiema rzeczami, jasno określ dowody

Linki i materiały wizualne

Mogą być wykorzystane do odzwierciedlenia i/lub uatrakcyjnienia historii. Prawidłowo używane pomagają przeprowadzić czytelnika przez komunikat prasowy.

1. Zawsze używaj zdjęcia, które nawiązuje do tekstu – komunikacja wizualna jest nieodzownym elementem procesu komunikacji
2. Jeśli jest taka możliwość, warto użyć odpowiednich cytatów, aby przekazać główny komunikat
3. Dodaj linki do informacji głównych i/lub kontaktowych
4. Przy opisywaniu listy wyników używaj stylu punktora
5. Użyj wzoru, aby przedstawić kluczowe punkty, a tym samym ułatwić czytanie

Recenzja
Informacja prasowa powinna przejść dwa etapy recenzji.

1. Recenzja merytoryczna u innego naukowca z dyscypliny
2. Recenzja w Biurze Prasowym SGGW – to ten etap, w którym informację czyta nie-ekspert, czyli końcowy odbiorca komunikatu.

W Biurze Prasowym sprawdzamy, czy informacja jest:

• zrozumiała, jasna i precyzyjna
• poprawna pod względem językowym, stylistycznym i interpunkcyjnym
• ciekawa poznawczo – wspólnie pracujemy nad tym, aby informacja, która wychodzi do mediów była interesująca i ciekawa zarówno w zakresie informacyjnym, ale także wizualnym. Przykładamy szczególną wagę do tego, aby doniesienia naukowe wychodzące z SGGW były zrozumiałe dla odbiorców

Chcesz się skutecznie komunikować?

Skontaktuj się z nami – Biuro Prasowe SGGW.