80. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego
1 sierpnia 1944 roku broń podniosły tysiące żołnierzy AK, tysiące dziewcząt i chłopców stanęły do walki z Niemcami. Powstanie przeszło do historii przede wszystkim jako wspaniały, niemający sobie równego, bohaterski zryw żołnierzy, społeczeństwa Warszawy. Choć spłonęły zabytki i dorobek wielowiekowej kultury, Warszawa w istocie została niezwyciężona. Mamy prawo a zarazem obowiązek przekazywać pamięć o tym kolejnym pokoleniom.
Hołd oddawany powstańczej Warszawie staje się hołdem składanym ludzkiej godności i najcenniejszym wartościom obywatelskim. Wielu absolwentów SGGW brało udział w tych zmaganiach, wielu naszych bliskich walczyło w Warszawie i jej okolicach, część z nich nigdy nie wróciła do domu.
1 sierpnia o godz. 12:00 spotkamy się w Ali Kryształowej, a następnie przejdziemy do tablicy w centralnej części Starego Kampusu upamiętniającej pracowników i studentów SGGW poległych i pomordowanych w czasie II wojny światowej.
Na tablicach w Auli Kryształowej wyryte są 453 nazwiska, a 56 z nich to osoby, które zginęły w czasie Powstania Warszawskiego. Wielu z nich zginęło w pierwszych dniach walk. Wśród poległych w Powstaniu znajduje się 4 profesorów SGGW:
- prof. botaniki – Seweryn Dziubałtowski, który został śmiertelnie rażony odłamkiem granatu 23 sierpnia,
- prof. sadownictwa – Włodzimierz Gorjaczkowski, który zginął w pierwszych dniach Powstania rozstrzelany wraz z innymi profesorami Uniwersytetu Warszawskiego,
- prof. zoologii – Roman Kuntze, który zginął 22 sierpnia, podczas masakry dokonanej przez Niemców na klatce schodowej domu, w którym mieszkał, na rogu ulicy Madalińskiego i Kazimierzowskiej,
- prof. ekonomiki rolnictwa – Wacław Cezareg Ponikowski, który zginął 26 września na Mokotowie.
Życiorysy pracowników SGGW poległych w trakcie Powstania Warszawskiego.